مدیریت مصرف آب و برق، صنعت، سازمانهای خصوصی و موسسات خصوصی

 توسعه و پیشرفت کشورها در گرو تامین انرژی می باشد به عبارت دیگر در آینده نه چندان دور، کشورهایی صاحب قدرت خواهند بود که انرژی بیشتری تولید کنند، کشورهایی که در تولید انرژی کوتاهی نمایند یا پتانسیل لازم را نداشته باشند وابسته به این کشورها خواهند بود.

1-تبیین نقش تولید کنندگان تجهیزات کاهنده مصرف در توسعه فناوری های کاهنده مصارف آب و انرژی

آب و برق از انرژی های مهم کشور ما به شمار می روند، متاسفانه با کاهش نزولات آسمانی در سالهای اخیر، افزایش دما و همچنین عدم مصرف بهینه از این دو انرژی مهم، شاهد بحران در تامین آب و برق شده ایم و در هر دو بخش با تنش مواجه هستیم.

تولیدکنندگان تجهیزات کاهنده مصرف با استفاده از فناوری های نوین نقش مهمی در کاهش مصرف دارند، یکی از این تجهیزات، کنتور هوشمند آب و برق می باشد که قابلیت مدیریت مصرف هم آب و هم برق را دارند. این کنتورهای هوشمند آب و برق در استان آذربایجان شرقی در شهرستانهای مرند، شبستر، بستان آباد، سراب به تعداد مناسبی بر روی چاه های کشاورزی نصب شده اند و با اعمال تنظیمات نرم افزاری در کنتور از اوایل خرداد ماه تا پایان مرداد ماه از ساعت 12 الی 16 با پیام ارسالی از کنتور به مدار فرمان تابلو برق چاه قطع می شود ، همچنین با توجه به قابلیت این کنتورها پس از اتمام حقابه چاه کشاورزی که از طرف ادارات منابع آب شهرستانها در کارت مالکان چاهها شارژ شده اند، به طور کامل برق چاه قطع می شود و امکان بهره برداری از چاه وجود ندارد.

لذا این کنتورها علاوه بر اینکه در مدیریت مصرف برق در زمان پیک اثرگذار بوده در مدیریت و کنترل برداشت آب به اندازه میزان سهم مجاز پروانه بهره برداری تاثیر گذار می باشد و از برداشت غیرمجاز جلوگیری به عمل می آورد و مالکان چاهها را ملزم به مدیریت مصرف بهینه آب می نماید.

2-شرح ضرورت توسعه صنایع و بهره برداری از منابع متناسب با ظرفیت های منابع آبی و انرژی کشور:

توسعه صنایع در هر شهر و منطقه ای باید متناسب با ظرفیت های منابع آبی ، انرژی آن منطقه باشد. به عبارت دیگر توسعه باید براساس مطالعات آمایش سرزمین صورت پذیرد، تا خدای ناکرده پس از سرمایه گذاری کلان ، پس از چند سال صنایع احداث شده به دلیل عدم تامین انرژی بویژه آب و برق دچار مشکل نشوند.

لحاظ پتانسیل آب در توسعه صنایع و کشاورزی به عنوان آب قابل برنامه ریزی تعریف می گردد؛ یعنی برای بخش صنعت، کشاورزی و شرب در هر محدوده مطالعاتی آب قابل برنامه ریزی مشخص شده است و توسعه صنایع نیز بایستی با توجه به آب قابل برنامه ریزی صنایع باشد.

توسعه نامتوازن صنایع بدون لحاظ پتانسیل منابع آبی باعث شده که در کلانشهر تبریز در سالهای اخیر در تامین آب شرب دچار تنش باشیم، در صورتی که در شهرستان هشترود و میانه علیرغم وجود آب پایدار در بخش صنعت توسعه مناسبی صورت نگرفته است.