تقدیم به صمیمیت و اشتیاق پاک کودکانه برای نجات آب

بنایی که درباره اش می نویسم، یادگاری است ارزشمند از مهندسی باذوق که از فضای باز سبز شرکت استفاده کرده و ماکتی هنرمندانه برای نشان دادن ساز و کار سد طراحی کرده و ساخته است. طرحی زیبا و آبنمایی که حال و هوای سد را در شرکت آب منطقه ای آذربایجان شرقی زنده کرده است. به این اثر تاریخی- هنری ، ذوق و ابتکار روابط عمومی شرکت برای بهره برداری بهینه از این ماکت را که بیفزائیم، این بنا تبدیل می شود به یک اردوی آموزشی برای کودکان پیش دبستانی و دبستانی که دیدار سد واقعی کمی برایشان زود و خطرساز است. کودکانی که غریو شادی و شور کودکانه و اشتیاقشان به آموختن، هوای شرکت را برای کارکنانش هر از گاهش تازه می کنند و آنچه از آنها بر جای می ماند یک دنیا انرژی مثبت است.
چندین سال است که روابط عمومی شرکت با هماهنگی مدارس ابتدائی و مراکز پیش دبستانی، میزبان صدها کودکی است که با کنجکاوی و حیرت در دیدار با این ماکت، می کوشند تا رابطه ای واقعی بین این ماکت و سد واقعی برقرار نموده و بر دانش خود در مورد آب بیفزایند.این تصمیم در پی اصرار کودکان برای بازدید از سد واقعی و عدم امکان اجرای این درخواست به دلیل خطرات احتمالی و سن کم بازدیدکنندگان و بلااستفاده ماندن ثروتی عظیم- ماکت سد – در گوشه محوطه این شرکت بود.
فرآیند کار ساده است. درخواستی کتبی از مدرسه به امضای مدیر برای بازدید از ماکت سد به دبیرخانه شرکت ارسال می شود و با هماهنگی دفتر روابط عمومی در مورد تعداد دانش آموزان و ساعت و روز دقیق بازدید، حرکت اتوبوس و مینی بوسهای حامل کودکان ، استارت می خورد و تا دقایقی بعد پذیرای کودکان هستیم.
ورود پر سر و صدای کودکان به محوطه شرکت گواه این است که روابط عمومی مهمان دارد و بعد از هدایت کودکان به ماکت سد واقع در جنوب غربی محوطه، سئوال و جوابهای کارشناس روابط عمومی با بچه ها آغاز می شود. مکالمه در قالب برگزاری مسابقه های آنی از معلومات بچه ها در مورد آب است که با پاداش های آنی که کتابها و محصولات فرهنگی آبی است پاسخ گفته می شود. دستانی که با اشتیاق برای پاسخ گویی بلند می شوند و پاسخ های جالب و کودکانه به سئوالات که یاد دوران کودکی را در دل زنده می کنند.
بچه ها بعد از شنیدن جزئیاتی درباره اینکه اصلا چرا به ساختن سد نیاز داریم و آبش از کجا تأمین می شود و مسیر خود را با پمپاژ و به صورت ثقلی سپری کرده و به تصفیه خانه ها و خانه هایشان می رسد و مفهوم کودکانه آب مجازی و... از نزدیک به ماکت سد نزدیک شده و اجزای سد را با ایستادن روی ماکت می بینند. پس از یک پذیرایی ساده برای رفع خستگی، نوبت دیدار اتاق مانیتورینگ آبرسانی تبریز است که بچه ها با سئوالات جالب دیگری در این بخش بازدید خود را کامل می کنند.
داستان در همین جا ختم نمی شود. از کودکان می خواهیم پس از بازگشت، داستان خود را از آنچه دیده و شنیده اند برایمان نوشته یا نقاشی کرده و بفرستند تا با حضور در کلاسهای درسشان به آثار برتر جایزه دهیم.
آنچه برایم جالب است ذوق و شوق بچه ها برای دریافت جوائزی است که از نظر مادی ارزش خاصی ندارند اما برای آنان ارزش معنوی بی پایانی دارند. نکته اینجاست که این ها همان کودکانی هستند که گرانبهاترین هدایای والدینشان برایشان تا این حد ارزنده نیست.
هیچ کلمه ای قادر به توصیف حال خوبی که بودن در میان این کودکان به انسان می دهد نیست. نگاه بازیگوشی که بعد از شنیدن حرفهای کارشناس روابط عمومی درباره خطراتی کمی و کیفی تهدیدکننده منابع آبی از سوی انسانها ، تبدیل به نگاه نگران می شوند، نگرانی ای که آنچنان صادقانه و بی ریاست که فکر می کنی انگار همین الان قرار است خشکسالی ابدی فرا برسد و زمین را در خود ببلعد.
و اشتیاقی که برای حفاظت و پاسداری از این گوهر دیرآشنا با خود به سوغات می برند.
اینها گنجهایی است که علی رغم تمام مشکلات حرفه ای که یک کارشناس روابط عمومی در شناساندن جایگاه و اهمیت کارش در یک سازمان فنی دارد، خستگی از تنش و فرسودگی از روحش بدر می برد.
به امید روزی که لبخند شادی کودکان ایران زمین با همیاری تک تک مردم در پاسداری این نعمت بی بدیل ، همیشگی و ابدی شود.
فاطمه کشاورزی-کارشناس روابط عمومی آب منطقه ای آذربایجان شرقی